تحریک بازار داخلی با برنامه ریزی یا اتفاقی ؟!
در ابتدا قبل از هر سختی این واقعیت یا این اصل را باید قبول کنیم که همیشه و در همه حال، گروهی هستند که برای شکار موقعیت های مناسب برای نوسان گیری از بازار به کمین نشسته‌اند؛ لذا تاریخ همیشه تکرار می شود و این تاریخ است که اگر حافظه یاری کند، همیشه بزرگترین معلم و آموزگار انسان بوده است. قیمت آهن هم از این قاعده مثتنی نبوده است ، شروع تحرکات بازار داخلی از زمانی شروع شد که زمزمه تغییر فرمول تعیین نرخ پایه عرضه شمش برای هفته جاری پیش درآمد آن بود.
حقیقت معمولا نیاز به ادله فراوان به جهت اثبات ندارد، گروه یا عواملی که پشت صحنه تحریک بازار در تلاش بودند تا روند افزایشی پیش رو را به اذهان القاء نمایند، به طور مداوم بحث افزایش نرخ دلار و به تبع آن افزایش نرخ پایه عرضه شمش در هفته آتی را پیش می کشیدند و این در حالی است که به فرض این که نرخ پایه شمش در دامنه قیمت ۴۰۰۰ تا ۴۲۰۰ تومان تعیین گردد، در حالی که نرخ رقابتی میانگین موزون شمش به مراتب بالاتر از این نرخ بسته می شود، چه جای القای هیجان به بازار باقی خواهد ماند مگر هدفی مشخص که از پیش نوشته شده باشد ؟!
میانگین نرخ شمش رقابتی در هفته ای که گذشت با رقمی حدود ۴۳۳۰ تومان و بالاتر از نرخ پایه جدیدی که بنا بر برخی گمانه زنی ها قرار است تعیین شود؛ بسته شده است؛ با این حساب، تحرکات هفته ای که گذشت تماما با برنامه ریزی های دقیق و حساب شده، صرفا به منظور موج سازی در بازار اتفاق افتاد.
۱) حوزه شمش القایی، اولین حوزه ای است که در این شرایط نگاه ها را به سمت خود جلب می کند. چند هفته ای بود که تقریبا از اواخر اسفند ماه سال گذشته تا روز یکشنبه هفته ای که گذشت؛ نرخ شمش القایی زیر خیمه سنگین عرضه شمش قوس در بورس کالا نمی توانست قد علم کند، لذا به نوعی با انباشت انبارها در این حوزه مواجه بودیم، این حوزه بیش از هر حوزه دیگری نیازمند شروع یک موج برای تحریک و تخلیه انبارها بود. افزایش حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ تومانی نرخ شمش القایی ماحصل هیجان اخیر بازار بود.
۲) کسادی بازار شمش حوزه القایی، یعنی عقب نشینی از خرید قراضه آهن گران قیمت و کاهش پاداش ها، بدیهی است که فعالان حوزه قراضه آهن هم از ایجاد یک موج جدید در این بازار استقبال می کردند، کما این که شنیدیم طی هفته جاری و خیلی با عطش بالا برخی از انبارها تا سقف نزدیک به کیلویی ۴۰۰ تومان نرخ قراضه آهن را افزایش دادند.
۳) هزاران تن میلگرد آجدار خریداری شده از بورس کالا؛ به جهت وجود آرامش حاکم بر بازار با عدم استقبال خریداران انباری یا آهن فروشان خُرد مواجه شده بود و این سکوت نیازمند وجود یک هیجان برای فعالان این حوزه بود تا انگیزه کافی برای هجوم انبارهای خُرد به منظور خرید از اینها را فراهم نماید؛ پس این گروه از فعالان بازار هم مترصد فراهم شدن موقعیتی برای خالی کردن حواله های خود بودند که اتفاقا در پروسه هیجانی شدن بازار هم کم نگذاشته و تمام عیار صعودی شدند.
۴) حوزه نورد هم عامل دیگری در سمت عرضه بود که به هر حال روی این موج سوار شد؛ اما فراموش نکنیم که این حوزه یک خط میانی است، یعنی چنانچه اگر محصول تولیدی خود را گران کند؛ مجبور خواهد شد بلافاصله شمش گران از بخش خصوصی حوزه القایی تهیه کند؛ تنها موضوعی که باقی می ماند، چنانچه اگر بازار دچار وضعیت شوک هیجانی شود، نرخ رقابتی در خریدهای بالاتر محصول این ها در بورس کالا هم افزایش پیدا می کند که حالا باید منتظر واکنش و چگونگی اخذ تصمیم ناظم بازار در تایید نرخ رقابتی بورس کالا ماند تا ببینیم که آیا سقف نرخ تاییدی را افزایش می دهد یا خیر ؟! گمان ما این است که به هر اندازه که نرخ پایه شمش افزایش پیدا کند، ناظم بازار به همان اندازه ممکن است اجازه رقابت بیشتر در سقف قیمت ها را صادر نماید، به طور مثال اگر این هفته سقف مجاز رقابت میلگرد آجدار در بورس کالا ۵۳۰۰ تومان بود شاید هفته آتی این رقم با افزایش نرخ پایه به طور مثال ۴۰۰ تومانی شمش از حدود ۳۶۰۰ به ۴۰۰۰ تومان؛ به ۵۷۰۰ تومان ارتقاء یابد.
۵) زمزمه افزایش نرخ دلار هم عامل دیگری در تحریک اذهان عمومی بود، بدین صورت که با تغییر فرمول تعیین نرخ پایه عرضه شمش بر اساس حواله دلار نیمایی، بدیهی است که عوامل تصمیم ساز بازار داخلی همزمان با افزایش نرخ دلار، انتظار افزایش نرخ فولاد از سطح صفر تا پایین ترین نقطه زنجیره تامین فولاد را داشته باشند.
۶) عدم عرضه شمش فولاد سازان در روز چهارشنبه در بورس کالا به جهت اطلاع از افزایش نرخ پایه شمش در هفته پیش رو، به نوعی عاملی در جهت خالی نمودن میدان و سپردن سکان بازار شمش به حوزه القایی برای تاخت و تاز و افزایش ۲۰۰ تومانی نرخ شمش بود.