به گزارش غدیر پارسه، بازار آهن طی روزهای اخیر به علت درگیری با مسایل سیاسی هم چون انتخابات ریاست جمهوری امریکا شاهد تلاطمات بسیاری در حوزه قیمت گذاری محصولات مصرفی خود می باشد. البته این تلاطمات نه تنها بازار آهن بلکه تمام بازارهای موازی را درگیر خود نمود و سبب کاهش شدید نرخ ارز و طلا در بازار گشت. همین عوامل سبب شد تا مجددا دلالان بازار از ترس کاهش سرمایه خود شروع به فعالیت نموده و شایعاتی در رابطه با زود گذر بودن موج کاهشی قیمت ها را در بازار پخش کنند اما غافل از اینکه روند ریزشی قیمتها آغاز گشته است و حبابها یکی پس از دیگری در حال تخلیه می باشند.
البته تجربه ثابت کرده است که توقف در برنامه های اجرایی و عملیاتی مصرف کنندگان نهایی که با مشاهده روند کاهشی دست از خرید کشیده اند، شاید از یک سو برای آنها دارای منفعت باشد اما طمع تداوم روند نزولی بازار همیشه با موج شدیدی از مراجعات در کوتاه مدت برای خریدآهن در بازار مواجه بوده است چرا که کاهش قیمت ها همیشه در تمامی حوزه ها به صورت قطره چکانی بوده اما افزایش آن ناگهانی و ناباورانه. از این رو پیشنهاد فعالان بازارآهن به متقاضیان خرید، حرکت آهسته و پیوسته در بازار می باشد چرا که شوک نوسان قیمتی چه در بازار آهن چه در سایر بازارهای سرمایه ای به مراتب گاها بیش از ویروس کرونا منحوس و مرگ آور بوده است.
در این میان بررسی شیطنت برخی تولید کنندگان در حوزه لوله و پروفیل که سبب گرانی ورق در بازار گشته است نیز خالی از لطف نمی باشد. عضو هیات‌مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران با اشاره به نقش برخی کارخانجات حوزه لوله و پروفیل در گرانی انواع ورق در بازار فولاد کشور تاکید کرد: کل نیاز حوزه لوله و پروفیل در طول یک سال اخیر حدود ۲/۵ میلیون تن بوده است، اما در طول این مدت این کارخانجات ۱۸ میلیون تن ورق خریده‌اند.
سوال اصلی اینجاست که چه اتفاقی برای مابه‌التفاوت این حجم رخ داده است؟ وی هم چنان معتقد است که اختصاص سهمیه ورق به برخی شرکت‌های صوری باعث دامن زدن به واسطه‌گری در این حوزه شده است، بطوری که برخی افراد که ورق‌های فولادی را از کارخانجات تولیدکننده آن دریافت می‌کنند، خودشان هیچ تولیدی ندارند و صرفا ورق‌های خریداری‌شده خود را در فضایی انبار می‌کنند و همین امر باعث کاهش موجودی ورق در بازار و افزایش قیمت آن می‌شود.